به نقل از «مهر»

توصیه‌های آیت‌الله عابدی به استفاده معنوی از دهه اول ذی‌الحجة

تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۸۷۸۰۷

دریافت 39 MB

به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله احمد عابدی استاد برجسته حوزه علمیه قم، امروز به مناسبت فرا رسیدن ایام ذی‌الحجة، توصیه‌هایی را برای استفاده معنوی و مراقبت از این ایام بیان کرد و اظهار داشت: براساس آیات قرآن کریم دهه اول ماه ذی الحجه، ایام معلوم است و تاکید دارد که انسان‌ها در این ایام خداوند متعال را یاد کنند؛ مراد از ایام معلوم همان ایام خاص است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این استاد برجسته حوزه علمیه قم با اشاره به آیه ۱۴۲ سوره اعراف، عنوان کرد: ۱۰ روزی که خداوند متعال به آن ۳۰ روز حضوری که حضرت موسی در میقات داشت اضافه کرد همان دهه اول ماه ذی الحجه است.

وی با تاکید بر اینکه دهه اول ذی ذی‌الحجة بهترین ایام برای عبادت است، گفت: طبق صریح روایات؛ هیچ زمانی بهتر از دهه ذی الحجه نیست، در همین دهه است که قرائت دعای عرفه توصیه شده، عید قربان در آن قرار گرفته و بهترین فرصت برای عبادت به شمار می‌رود.

آیت الله عابدی افزود: خواندن نماز ذی‌الحجه برای مشارکت در ثواب حجاج، روزه گرفتن، ذکر گفتن، دعا خواندن و… از اعمالی است که در این ماه سفارش شده است. همچنین از دیگر اعمال مهم خواندن نماز حضرت زهرا (س) در روز اول ذی الحجه است، نماز حضرت زهرا (س) طبق روایات بیان شده بسیار به شبیه نماز حضرت علی (ع) چهار رکعت بوده به دو سلام که در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید پنجاه مرتبه و بعد از سلام تسبیح آن حضرت خوانده می‌شود و بعد گفته‬ می‌شود سُبْحَانَ ذِی الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِیفِ سُبْحَانَ ذِی الْجَلاَلِ الْبَاذِخِ الْعَظِیمِ سُبْحَانَ ذِی الْمُلْکِ الْفَاخِرِ الْقَدِیمِ‏ …؛ این دعا بسیار عظیم شأن است، حتی بسیاری از علمای بزرگ وقتی می‌خواستند تحت جراحی پزشک قرار گیرند این دعا را می‌خوانند، دعای کامل در کتاب مفاتیح الجنان ذکر شده است.

این استاد برجسته حوزه علمیه قم با بیان اینکه اول ذی الحجه طبق نقل بزرگان شیعه و اهل سنت سالروز ازدواج امام علی (ع) و حضرت زهرا (س) است، عنوان کرد: علاوه بر شیخ مفید و شیخ طوسی در صحیح بخاری و مسلم نیز نقل شده که سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) اول ذی الحجه بوده است؛ امروز در میان اهل سنت وقتی ازدواجی سر می‌گیرد بعد از مراسم این دعا خوانده می‌شود اللهم کماالفت بین علی (ع) وفاطمه الزهرا وبِحَقِّ جبرائیلَ و میکائیلَ.

وی گفت: شهادت امام محمد باقر (ع) روز پنجم، یوم الترویه روز هشتم، عرفه و عید قربان نیز به ترتیب در نهم و دهم ذی الحجه است؛ روز و شب نهم ذی الحجه بسیار عظیم شأن است به گونه‌ای که دعای روز عرفه با کل دعای ماه مبارک رمضان برابری می‌کند. ایام دهه اول ماه ذی الحجه جز چله پیامبران بوده و باید گرامی داشته شود.

کد خبر 5255244

منبع: مهر

کلیدواژه: آیت الله عابدینی حضرت زهرا س حضرت علی ع ماه ذی الحجة استاد حوزه علمیه فعالیت های قرآنی شهادت امام جواد ع قرآن معرفی کتاب دفتر تبلیغات اسلامی سازمان تبلیغات اسلامی قرآن کریم حوزه علمیه قم امام جواد ع افزایش جمعیت حوزه علمیه فضای مجازی هیات مذهبی شیعه حضرت زهرا ذی الحجه دهه اول اول ذی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۸۷۸۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شخصیت و جایگاه حضرت حمزه سید الشهدا(ع) و عزاداری برای او به دستور رسول الله(ص)

حمزه(ع) یکی از شخصیت‌های بزرگ تاریخ اسلام است. ایثار، جهاد، هجرت و دفاع جانانه‌اش از پیامبر (ص) در مکه بی‌بدیل است و از نظر مفسران اسلامی آیاتی در قرآن در شأن آن حضرت نازل شده است. از جمله «وَالَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللّه، وَالَّذِینَ آوَوا وَنَصَرُوا أُوْلَئِکَ هُمْ الْمُؤْمِنُونَ حَقّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ» در شأن او و جمعی دیگر از مخلصان اصحاب پیامبر(ص) است. آیات زیادی در قرآن در شأن اوست که مفسرین ذیل آیات اشاره نموده‌اند اما آیه السابقون السابقون اولئک المقربون و چند آیه دیگر به تصریح برای تبیین شخصیت حمزه(ع) کافی است که چه نقش بزرگی در دین در دوره دعوت و استقرار و دفاع از حریم رسول الله(ص) ایفا کرد.

آیات ایمان در شأن او و حضرت علی(ع)

حمزة بن عبدالمطلب را در رأس مؤمنان حقیقی مشاهده می‌کنیم. ایمان آوردن در وضعیت سخت، یاری‌کردن و پناه‌ دادن به رسول خدا(ص) در مقابل دشمنان آنگاه که همه مشرکان و دشمنان علیه او بسیج شده بودند و در آیه شریفه «لاَیَسْتَوِی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قَاتَلَ أُوْلَئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنْ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا»، حمزه در اول این صف از مؤمنان است که قبل از فتح، جان خویش را در طبق اخلاص گذاشت.

حضرت حمزه (ع) با دشمنان به قتال و جهاد پرداخت و به خیل اولین شهدای اسلام پیوست. قتال و شهادتی که با مثله و قطعه قطعه شدن اعضای بدنش توأم شد و علف‌های بیابان بر پیکر خونینش کفن شدند. البته آیات متعدد دیگری هست که سیدالشهدا، حمزه مصداق روشن و نمودار بارزی از این آیات است.

اولین عزاداری در اسلام برای حمزه بود

پس از ایمان حمزه به پیامبر(ص) و در آمدن به جرگه دعوت‌شدگان، اسلام قدرتی گرفت و بسیاری به جهت ایمان حمزه به سوی اسلام گرویدند. شهادت او نیز برای اسلام گران بود، چون هیبتی داشت که دل دشمن را به ترس و اضطراب می‌انداخت. حمزه کسی است که پیامبر(ص) پس از شهادتش بر او بسیار گریست و زنان انصار و مهاجرین را فرمود تا برای او اقامه عزا و گریه کنند و این اولین عزاداری در اسلام برای عزیز پیامبر (ص) بود.

شهادت او فقدانی برای اسلام بود و برای پیامبر غمی جانکاه بود که هرگز جبران نشد. شیخ صدوق در ضمن حدیث مفصلی از سلمان نقل می‌کند: «در ایام بیماری رسول خدا(ص) در روزهای آخر زندگی، حضرت فاطمه زهرا(س) وقتی ضعف شدید را در پدر بزرگوارش دید گریست. رسول خدا(ص) برای تسلی و آرامش دخترش از عنایات و برکات خداوند بر اهل بیت (ع) سخن گفت.

حمزه سیدالشهدا اول است

در اسلام دو سید الشهدا هست یکی حمزه(ع) و دومی امام حسین(ع) هر یک از این دو شهید در حیات اسلام به نوعی نقش تعیین کننده دارند. پیامبر اکرم(ص) در گفتگو با دخترش فاطمه زهرا(س) بخشی از نعمت‌های خدا را که بر این خاندان ارزانی داشته است برشمرد تا بدین جا رسید: دخترم! ما اهل بیتی هستیم که خداوند 6 صفت و ویژگی را بر ما عطا کرده است که بر هیچ یک از گذشتگان و آیندگان عطا نکرده است. زیرا پیامبر ما سید انبیا و مرسلین است و آن پدر تو است و وصی ما سید اوصیا است و آن همسر تو است و شهید ما سیدالشهدا است و آن حمزة بن عبدالمطلب عموی پدر تو است. فاطمه(س) گفت: ای فرستاده خدا، آیا او فقط سید شهیدانی است که با وی به شهادت رسیده‌اند؟ پیامبر فرمود: نه، بلکه او سید شهدای اولین و آخرین، به جز انبیا و اوصیا است.

و در ادامه فرمود: ما فرزندان عبدالمطلب، سروران اهل بهشتیم. رسول الله، حمزه سیدالشهدا، جعفر ذوالجناحین، علی، فاطمه، حسن، حسین و مهدی (عج)، با اینکه پیامبر (ص) بیش از هفت عمو داشت، اما عمویی چون حمزه و ابوطالب نداشت، ابوطالب در دوره حیات خود و با تقدیم فرزندان خود به محضر پیامبر از دین حمایت کرد تا او زنده بود، کسی جرأت اذیت حضرت را نداشت. به همین خاطر سال وفاتش عام الحزن پیامبر بود. حمزه پس از ابوطالب بزرگ‌ترین پشتیبان پیامبر (ص) بود، لذا فرمود: «اَحَبّ اِخوانی اِلَیَّ علّی بن أبیطالب و أحَبّ أعْمامی‌ اِلیَّ حَمْزَة»؛ محبوب‌ترین برادرانم علی بن ابیطالب و محبوب‌ترین عموهایم حمزه است.

نام حمزه محبوب‌ترین ‌ها

یکی از اصحاب پرسید: یا رسول الله! خداوند فرزندی عنایت کرده نامش را چه بگذارم. فرمود: «سَمِّهِ بأحَبِّ الأسماء اِلیّ حَمْزه»، نام او را که همنام محبوب‌ترین نام‌ها نزد من است بگذار و آن حمزه است. ابن حجر عسقلانی نقل می‌کند که رسول خدا(ص) چون در کنار جسد مُثله شده عمویش حمزه نشست، خطاب به وی چنین فرمود: «رَحِمکَ اللّه أی عمّ، لَقَدْ کُنتَ وَصُولاً لِلرَّحِمِ فَعُولاً لِلْخیرات»، ای عمو! خدای رحمت کند تو را که در صله رحم و انجام‌دادن کارهای نیک فعال و کوشا بودی.